Siły tarcia

W praktyce kesonowej oblicza się siły tarcia. Układ działających na keson w czasie opuszczania T=tHL, gdzie: t — doświadczalna wartość oporów tarcia, T/m2 H — wysokość fundamentu od noża kesonu do wierzchu muru nadkesonowego, m, L —4 średni obwód fundamentu, m. Na podstawie doświadczalnych danych, uzyskanych z bezpośrednich pomiarów przy głębieniu wielu kesonów w różnych warunkach, można przyjąć, że przy zagłębieniu kesonu ok. 15+25 m wielkość tarcia wynosi średnio 2+3 T/m2, Najmniejsze opory tarcia występują w gruntach plastyczno-gliniastych, a największe w gruntach piaszczystych oraz zwartych glinach i iłach. Praktycznie można ustalić wielkość oporów tarcia w ostatniej fazie głębienia kesonu, gdy wzrosną one na tyle, że keson nie opuszcza gie pomimo wybrania gruntu spod noża kesonu. Obniża się wówczas ciśnienie komorze roboczej i obserwuje, przy jakim ciśnieniu keson zaczyna osiadać. Z wartości ciśnienia, przy którym keson ruszył, określa się wartość siły tarcia, gdzie oznaczenia jak poprzednio. Od wartości i kierunku działających na keson sił zależy rozkład obciążenia na grunt na obwodzie kesonu. Przy nierównomiernym rozkładzie obciążenia występują trudności w opuszczaniu kesonu. Nierównomierny rozkład obciążenia może być spowodowany: niejednorodnością gruntów, niesymetrycznym kształtem muru nadkesonowego, niejednakowym obciążeniem gruntu wokół opuszczanego kesonu oraz jednostronnym wydobywaniem się powietrza spod noża kesonu, co powoduje zmniejszenie sił tarcia z jednej strony kesonu. Głębienie kesonu składa się z dwóch czynności: wybierania gruntów z komory roboczej oraz osadzania kesonu. Przy pierwszej czynności keson wspiera się na całym swym obwodzie na nożu. Druga czynność polega na usunięciu gruntu spod noża kesonu, co powoduje jego osiadanie. Aby zagłębienie kesonu odbywało się prawidłowo bez przechyleń, wytrzymałość powierzchni gruntu G, na której opiera się keson, powinna wynosić: przy wybieraniu gruntu G R, przy osadzaniu kesonu G R, gdzie R — reakcja od sił występujących w czasie głębienia kesonu. Podczas przechodzenia kesonu przez grunty jednorodne należy w czasie osadzania kesonu podpierać go symetrycznie na jednakowych powierzchniach gruntu, a grunt spod noża kesonu należy usuwać z jednakową szybkością. W przypadku gruntów niejednorodnych lub niesymetrycznego obciążenia kesonu albo napotkania w gruncie przeszkód podpiera się keson klatkami lub słupkami w miejscach słabszych. Przy osadzaniu kesonu usuwa się grunt spod noża kesonu z niejednakową szybkością, tak aby we wszystkich miejscach podparcia kesonu wartość była zawsze jednakowa. W celu zapewnienia prawidłowego opuszczania kesonu należy również ściśle przestrzegać, aby ciężar muru nadkesonowego nieznacznie tylko przewyższał siły tarcia i ciśnienie powietrza. Przy większym bowiem obciążeniu trudno jest kierować kesonem i panować nad jego ruchami. [podobne: kesony, kamień ozdobny, kamienie ozdobne ]

Tags: kesony, kowalczyk materiały budowlane, olx wągrowiec

This entry was posted on Monday, September 16th, 2019 at 12:00 am and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.